O książce: 2009 / W latach 30. XX w. Stalin i jego środowisko zajęci zadaniem mobilizowania Radzieckie społeczeństwo na rzecz nadchodzącej wojny zorganizowało kampanię propagandową mającą na celu „rehabilitację” chwalebnych postaci rosyjskiej przeszłości narodowej. W swoim opracowaniu D.L. Brandenberger prześledził historię populistycznej ideologii „narodowego bolszewizmu” od lat 30. XX w. do połowy lat 50. XX w., odkrywając, że ideologia ta, wbrew zamierzeniom jej twórców, stała się katalizatorem kształtowania się rosyjskiej tożsamości narodowej. . Odsłaniając początki „narodowego bolszewizmu” w kręgu Stalina, autor śledzi, w jaki sposób nowa ideologia została wprowadzona do społeczeństwa radzieckiego poprzez system edukacji i kulturę masową. Najważniejszą częścią opracowania jest próba rekonstrukcji „opinii publicznej” epoki stalinowskiej, której ślady wydobyto z listów i pamiętników współczesnych, z tajnych raportów NKWD. „Człowiek radziecki”, samoświadomość radziecka, z reguły wiąże się z ideologią „świadomości klasowej”. Brandenberger argumentuje, że zwłaszcza na poziomie masowym ideologię stalinizmu można ściślej powiązać z rosyjskim nacjonalizmem niż z proletariackim internacjonalizmem. Książka ta nie tylko pomaga zrozumieć, dlaczego taki światopogląd przetrwał Stalina, ale także rzuca światło na przyczyny odrodzenia się podobnych nastrojów we współczesnej Rosji.